قبر: من خانه تنهایی هستم، من خانه تاریکی هستم((((((
خدایا!!! چه شده که من این صدا را نمیشنوم...!!!یا می شنوم باور نمی کنم که مخاطب من باشم....
خــــــــــــــدایا بیــــــدارم کــــــن!!!بیدارم کن تا باورم بشه مرگ برای همسایه فقط نیست....
برای تاریکی این خانه چه ها که نکردم ؟؟؟؟؟!
وای !!!چه دلها که نشکستم !؟
چه حقها که ناحق نکردم !؟ (غیبت ،تهمت،زخم زبان.....)
چه حرمتها که شکستم ! زیر نگاه خدا چه معصیتهایی مرتکب شدم!
چه لحظه سختیست ،آن لحظه ای که همه، مرا تنها می گذارند. همه ......حتی آنهایی که به خاطرشان حق خدا را ناحق کردم ...
بعد از این که مرا به خاک سپردند به منزل خود باز می گردند و من می مانم و یک دنیا تنهایی و تاریکی! ...
و لحظه های ثبت شده از زندگیم ،لحظه ایی که فکر می کردم با فراموش کردن من فراموش می شوند غافل از آن که ....
خدایا خودت تو این لحظه ها به دادمان برس محبت و رحمت خودت رو شمع خانه تنهاییمان کن !
